عقب ماندگی درسی :

عقب ماندگی درسی :

تربیت فرزند با همه سادگی و طبیعی بودن از کارهای نسبتا دشوار از مسئولیت های سخت سنگین است . تا روزی که طفل خردسال و در آغوش مادر است نگهداری او برای والدین و مخصوصا مادر یک دشواری است .
 
روزی که به راه می افتد و زمانیکه به مدرسه و کلاس وارد می شود بدبختی و مصیبت دو چندان است . همه آنهایی که به مدرسه می روند به یک میزان توفیق و پیشرفت ندارند و همه به یک درجه رشد نمی کنند برای برخی از کودکان مسأله تنبلی مطرح است و برای عده ای عقب ماندگی درسی . بنابراین پدران و مادران باید بگونه ای این مشکل را حل و رفع کنند .

انواع عقب ماندگی :

1. عقب ماندگی ذهنی : اینان افرادی هستند که درجه هوششان از حد متعارف و نرمال پایین تر است و پیشرفت تحصیلی ندارند . هوش عقلی آنها زیر 80-75 می باشد . این گروه باید در مدارس خاص خود به درس و کار بپردازند . باهوش ترین افراد این گروه مثلا با هر دو سالی یک کلاس دوره مدرسه را طی می کنند و حداکثر تا راهنمایی امکان ادامه تحصیل دارند .

2. عقب ماندگی درسی : این مورد صرفا ناشی از تن پروری یا بیکارگی است . و امید اصلاح برای این عده افراد وجود دارد . باید ریشه ها را دریافت و ازمیان برد. این نوع عقب ماندگی از لحاظ علت به دو دسته تقسیم می شود .

· ناشی از تنبلی : که این کودکان از روی تنبلی درس نمی خوانند و تلاش و فعالیتی نمی کنند.

· ناشی از علل دیگر : مثل وجود نارسایی های عضوی چون ضعف در بینایی ، در شنوایی و...

تیپ افراد :

برخی دچار نارسایی های جسمی و عقب ماندگی در رشد می باشند .

گروهی دچار ضعف ذهنی ، و اشکال در حافظه و دقت هستند.

بعضی دچار نابهنجاری های شدید رفتاری هستند .

عده ای از آنان کسانی هستند که در دوران خردسالی دیرتر به راه افتاده اند ، دیرتر به سخنگویی و تکلم افتاده اند و دیر تر ا ز دیگر نوزادان لبخند زده اند .

عده ای رشد فکری و عاطفی ندارند و قدرت تخیلشان ضعیف است .

بالاخره در بین آنها افراد باهوش و حتی تیز هوش نیز دیده می شوند .
 ادامه مطلب...